Żyjemy w pośpiechu: szybki internet, szybkie jedzenie, szybki pociąg, samochód, bo szybko trzeba…
Nasze babki nie miały tyle bodźców w ciągu całego życia ile my obecnie w ciągu jednego dnia, skanujemy, podejmujemy decyzję i szybkimi wirtualnymi pieniędzmi płacimy za coś co nas do końca nie interesuje, czego potrzebę odczuwamy przez ten jeden jedyny moment przed zakupem i później już tylko… endorfiny, motyle w brzuchu i ubytek tych wirtualnych cyferek na koncie. Ale nie o pieniądzach tutaj… mamy XXI wiek zaawansowane technologie, nanorurki i informacje obiegające świat z prędkością milisekund. Technologie przystosowane do lotów na księżyc i nieograniczone wręcz możliwości dotarcia wszędzie.
Rozwój… dzięki niemu potrafimy bezoperacyjnie naprawić łękotkę w kolonie i dzięki niemu bez wychodzenia z domu, ba! nawet zanim do tego domu wrócimy, czekać na nas może wanna pachnącej kąpieli i aromatyczna kolacja przy świecach. Dobra, które nie sniły się naszym dziadkom – mamy to wszystko w zasięgu ręki. I mamy także narzędzie, którym posługujemy się od zawsze, z nim się rodzimy i gdy jemu brakuje podstawowych składników, paliwa do funkcjonowania, tlenu-umieramy. To nasz mózg. Genialny, kreatywny, niektórzy mówią wielki, bo dzięki niemu czujemy, kochamy, odbieramy świat zmysłami. Genialne narzędzie w które nas wyposażono może być także wielkim destruktorem. I to nie dlatego, że człowiek posiadający ten organ jest zły, ma złe intencje, czy niedosyt miłości w sobie. Tutaj działa znacznie bardzie pierwotna, gadzia dosłownie fizjologia. Po naszych przodkach – zwierzętach odziedziczyliśmy część mózgu zwaną mózgiem gadzim. Jest odpowiedzialna za najbardziej pierwotne zachowania, realizuje funkcję podstawową: przeżyć. Jest naszym wewnętrznym krytykiem i całkiem niezłym manipulatorem choć najmniejsze z całego mózgu, z tyłu głowy potrafi skutecznie ograniczyć nasz rozwój podpowiadając: uważaj to niebezpieczne, zagrożenie, gdy chcemy iść pobiegać-podsuwa obrazy urazów, syci się węglowodanami, więc ich spadek oznaczać może zagrożenie: lepiej zostań w domu! Efekt? Brak rozwoju, stagnacja, to co znane – bezpieczne. Jak w znanym filmie “Crudowie” – znacie?
“Zagrożenie!? Do jaskini!”
Jeśli nie widzieliście jeszcze – obejrzyjcie koniecznie – wielce pouczające dzieło.
Nasz gadzi móżdżek odpowiedzialny jest również za nasze decyzje zakupowe. Bo potrzebujemy tego aby „przeżyć”-oczywiście nie dotyczy to dóbr luksusowych, ale kto z nas nie zna zdziwienia przy wykładaniu już w domu zapłaconych zakupów zrobionych z burczącym brzuchem? I ten ser kolejny już piąty w lodówce i masło, kolejne trzy jogurty, gdy tym ostatnio kupionym a niezjedzonym właśnie kończy się termin przydatności??
Jak poradzić sobie z tą ogranaczającą nas funkcją naszego mózgu?
Po pierwsze bądźmy cierpliwi – coś co wyksztalłciło się przez biliony lat, dzięki czemu mamy tak urozmaicony i kolorowy świat zwierząt wokół nie może po prostu „przestać działać” tak od razu, pstryk! i w jeden dzień nie ma. Dbajmy o swój rozwój, medytujmy, czytajmy, pracujmy nad sobą, nad swymi emocjami, nad dobrymi, wspierającymi nas nawykami, a zacząć możemy od najprostszych (choć niektórym będzie wydawało się to banalne – czy napewno, z ręką na sercu zawsze tak postępujesz?;):
-
rób zawszę listę zakupów,
-
planuj posiłki i oszczędzaj kierując się promocjami – karty lojalnościowe to naprawdę dobre rozwiązanie, gdy otrzymujesz w ramach upusty na produkty – zawsze je porównuj z ofertami nierabatowanymi – kupuj tam, gdzie tanio, ale i racjonalnie: Twój dojazd i to gdzie kupujesz też ma znaczenie!
-
kupuj artykuły spożywcze, gdy jesteś najedzony,
-
chodź na zakupy “ciuchowe” tylko w dobrym nastroju – kupuj rzeczy z potrzeby i po przemyśleniu. Spontaniczne zakupy to zwykle czystka na koncie i późniejsze zdziwienie: “po co mi kolejna para zielonych chinosów?”, oraz mocno wypchana szafa
-
i … bądź w tym konsekwentny, aż stanie się to Twoim nawykiem;)